Κυριακή 13 Απριλίου 2008

Σχεδιασμοί με τη μέθοδο «σαλαμιού»

Κυριακή, 23 Δεκεμβρίου 2007

TΟΥ AΘΟΥ ΑΓΑΠΗΤΟΥ*

Δεν λένε να σταματήσουν τα πολλά και σοβαρά προβλήματα που δημιουργούν συνέχεια οι προτάσεις και οι σχεδιασμοί της πολεοδομίας με βάση τα (πανάρχαια) τοπικά σχέδια που έχουν. Δεν έχουν τελειωμό τα βάσανα, οι διαμαρτυρίες και οι καθημερινές αντιδράσεις του κόσμου, που, σε τακτική βάση, βλέπουν τις γειτονιές τους να καταστρέφονται, τους χώρους πρασίνου να μετατρέπονται σε δρόμους ή χώρους στάθμευσης, τεράστια καταστήματα να ξεφυτρώνουν δίπλα από τις αυλές των σπιτιών τους. Χιλιάδες αυτοκίνητα να ξεχύνονται καθημερινά στα μικρά δρομάκια των κατοικημένων περιοχών στην προσπάθεια των οδηγών να αποφύγουν τις τεράστιες ουρές και τα πολύωρα μποτιλιαρίσματα στους κεντρικούς δρόμους.
Στον ορίζοντα της ποιότητας ζωής δεν διαφαίνεται καμιά ελπίδα, τίποτε τελοσπάντων που να δίνει το μήνυμα ότι σε κάποια στιγμή όλα αυτά τα αλλοπρόσαλλα και ακατανόητα (για τα απλά μυαλά μας) θα σταματήσουν.
Μάταια οι πολίτες περιμένουν κάποια βελτίωση.
Δεν προλαβαίνουμε να διαμαρτυρηθούμε για το ένα τεράστιο πολυκατάστημα που δημιουργεί αφάνταστα κυκλοφοριακά προβλήματα και εγκαινιάζεται ένα δεύτερο. Με τα ίδια προβλήματα, τις ίδιες «παραχωρήσεις», τις ίδιες παρεκκλίσεις.
Δεν προλαβαίνουμε να φωνάξουμε και να αντιδράσουμε για τη Λεωφόρο Σταυρού και έρχεται η οδός Ιφιγενείας.
Κάτοικοι και Οικολόγοι βρίσκονται σε καθημερινή βάση στους δρόμους με ένα πανό στο χέρι… Πότε για το ένα, πότε για το άλλο, να ‘ναι καλά οι άνθρωποι δεν μας αφήνουν σε ησυχία.
Το πιο ωραίο είναι η τελευταία μόδα που… «σήκωσε» η Πολεοδομία μας. Παίρνουν ένα δρόμο πρωταρχικής σημασίας (έτσι τους λένε), αποφασίζουν να τον κάνουν τετραπλής κυκλοφορίας, απαλλοτριώνουν οικόπεδα, αυλές, πεζοδρόμια. Όταν όμως στη μια ή την άλλα άκρη του δρόμου αυτού υπάρχει κάτι ή «κάποιος» που δεν πρέπει να τον «ενοχλήσουν», βρίσκουν μια δικαιολογία και αρχίζουν το σχεδιασμό από πιο κάτω… Έτσι έχουμε το φαινόμενο να αρχίζει ένας δρόμος με δύο λωρίδες, να μετατρέπεται σε κάποιο σημείο σε τέσσερις και πολλές φορές να καταλήγει και πάλι στις δύο! Η απλή μέθοδος του σαλαμιού. Η οποία δεν επιτελεί καν το σκοπό της αναβάθμισης του δρόμου. Βάζουμε κάμποσες χιλιάδες αυτοκίνητα σε ένα δρόμο με τέσσερις λωρίδες και στο τέλος τα στοιβάζουμε σε δύο λωρίδες.
Γιατί; Δυστυχώς αδυνατώ να σας πληροφορήσω. Όσο κι αν προσπάθησα, ακόμα δεν μπόρεσα να μπω στη λογική του Τμήματος Πολεοδομίας. Δηλώνω ανίκανος να ακολουθήσω τον ειρμό της σκέψης των συγκεκριμένων τεχνοκρατών.
* Δημοτικός Σύμβουλος Στροβόλου
Κίνημα Οικολόγων Περιβαλλοντιστών

Δεν υπάρχουν σχόλια: